Άρθρο στο “ΧΩΝΙ” της Κυριακής για τα πολιτικά επίδικα της νέας χρονιάς

16 ΙΑΝ

Η αυγή ενός απρόβλεπτου και γεμάτου προκλήσεις έτους, βρίσκει την χώρα μας σε μια πολύ κρίσιμη καμπή, εντός ενός ασταθούς διεθνούς περιβάλλοντος, Η Ελλάδα και η κυβέρνηση προσέρχονται ενεργητικά στις ανοιχτές μάχες που έχουν μπροστά τους με σχέδιο, ισχυρές συμμαχίες και με πλήρη επίγνωση της διαμορφωμένης κατάστασης, εντός και εκτός της χώρας.

Η Ελλάδα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή δυο παράλληλων κρίσεων, της οικονομικής και της μεταναστευτικής, οι οποίες μαστίζουν την Ευρώπη. Στη χώρα μας εφαρμόστηκαν με πρωτοφανή σκληρότητα προγράμματα λιτότητας που έμελλε να εφαρμοστούν παντού στο όνομα της Ευρώπης,  ενώ ταυτόχρονα δέχθηκε τον κύριο όγκο των προσφυγικών ροών. Την ίδια στιγμή όμως ο ελληνικός λαός έγινε φάρος αντίστασης απέναντι σε κοινωνιοκτόνες συνταγές και φάρος αλληλεγγύης απέναντι σε κατατρεγμένους από τον πόλεμο ανθρώπους, διασώζοντας τις αξίες ολόκληρης της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που σήμερα, υπνοβατεί προς τον γκρεμό της λιτότητας, των τρομοκρατικών αντιποίνων, της ανόδου της ακροδεξιάς που διαλύουν της συνοχή της.

Η ελληνική στάση όμως έχει καταφέρει να λειτουργήσει  ως ξυπνητήρι για τους ευρωπαϊκούς λαούς και τις ηγεσίες. Ολοένα και περισσότερες φωνές εντός ΕΕ ακούγονται εναντίον της λιτότητας με την ελληνική κυβέρνηση εργάζεται σταθερά στην διαμόρφωση ενός αντινεοφιλελεύθερου προοδευτικού μπλοκ δυνάμεων. Η σύνοδος των χωρών του Νότου, ο διάλογος με τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας που αποσχίζονται από το νεοφιλελευθερισμό, είναι πολιτικές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση ενώ γεωπολιτικά η αναβάθμιση της χώρας σε ενεργειακό κόμβο και ενεργειακή-αμυντική συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου μας καθιστούν έναν σημαντικό συμμαχικό πόλο σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή.

Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι το 2017 θα είναι μια καλύτερη χρονιά και θα τεθούν οι βάσεις για την έξοδο από την επιτροπεία. Το 2016 αν και δύσκολο, άφησε παρακαταθήκη. Το ΑΕΠ αυξήθηκε τα τρία τελευταία τρίμηνα ενώ το 2017 φαίνεται ότι θα είναι ένα έτος πραγματικής ανάπτυξης για 1η φορά από την έναρξη της κρίσης. Η ανεργία έπεσε από το 27% στο 23% , οι στόχοι και οι προϋπολογισμοί τηρούνται κανονικά μετά από χρόνια ενώ από τη μείωση της διαφθοράς είχαμε υπεραπόδοση στα έσοδα. Ως πράξη αναδιανομής αλλά και ελάχιστου καθήκοντος, από την υπεραπόδοση δόθηκε το επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους, πάγωσε η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά του προσφυγικού και προσλαμβάνονται 4000 νοσηλευτές

Ο κοινωνικός προϋπολογισμός (υγεία και παιδεία) αυξήθηκε για 2η χρονιά και ξεπαγώνουν οι προσλήψεις. Η ελεύθερη πρόσβαση των ανασφαλίστων στο Ε.Σ.Υ., η κάρτα αλληλεγγύη, το επίδομα στους ανασφάλιστους υπερήλικες, το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, είναι κάποια από τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση ώστε να στηρίξει τους πιο αδύναμους. Σε σχέση με την παραγωγική ανασυγκρότηση που είναι το κλειδί μιας βιώσιμης ανάπτυξης, γίνονται σταθερά βήματα προς την αλλαγή του στρεβλού παραγωγικού μοντέλου. Ένα γραφειοκρατικό και πελατειακό Δημόσιο  συμβάδιζε με έναν κρατικοδίαιτο, παρασιτικό ιδιωτικό τομέα. Στόχος μας είναι να το αντικαταστήσουμε από ένα δημόσιο τομέα σύγχρονο υπέρ του πολίτη και ένα ιδιωτικό τομέα παραγωγικό, καινοτόμο, εξωστρεφή και ανταγωνιστικό. Τα βήματα που έχουν γίνει είναι ο ανασχεδιασμός των ΕΣΠΑ, ο νέος αναπτυξιακός νόμος, το ταμείο επιχειρηματικότητας αλλά και προγράμματα έρευνας για την παλιννόστηση νέων ερευνητών.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν success story, καθώς όσο βελτιωμένοι και να είναι οι αριθμοί, οι άνθρωποι συνεχίζουν να έχουν τεράστια προβλήματα.

Το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης χωρίς νέα μέτρα , η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι οι προϋποθέσεις για την  συνέχιση της πορείας ανάκαμψης. Είναι πλέον πασιφανές ότι υπάρχουν κύκλοι στους δανειστές και στο εσωτερικό της χώρας που λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, οι οποίοι δεν θέλουν να πετύχει το ελληνικό πρόγραμμα. Στόχος τους είναι η διαιώνιση της λιτότητας και η αλλαγή της Ευρώπης με νεοφιλελεύθερη ηγεμονία. Οι κύκλοι αυτοί με την αντίδρασή τους στη διανομή του πλεονάσματος απέκτησαν ονοματεπώνυμο: Ο Σόιμπλε, ο Τόμσεν και ο Μητσοτάκης. Η συμμαχία της κυβέρνησης με τους εταίρους που αντιλαμβάνονται ότι τέτοιες εμμονές οδηγούν την Ευρώπη στην διάλυση, στόχο έχει να απομονώσει για άλλη μια φορά τους ακραίους και να παλέψει για μια Ευρώπη ανάπτυξης και συνοχής. Η μάχη προδιαγράφεται σκληρή και με διάρκεια αλλά η συμμετοχή μας σε αυτήν, και μάλιστα από τη σωστή πλευρά, είναι ζωτικής σημασίας.