100 χρόνια συμπληρώθηκαν από τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μ. Ασίας από τις πατρογονικές τους εστίες. Η ιστορική μνήμη της μεγάλης καταστροφής, του πόνου, και των φρικαλεοτήτων που υπέστησαν οι ελληνικοί πληθυσμοί, είναι χρέος μας να παραμείνει ισχυρή και να μην ξεθωριάσει. Ειδικά σήμερα όπου καλούμαστε να αμυνθούμε έναντι σε κάθε είδους ιστορικό αναθεωρητισμό.
Η μαύρη αυτή επέτειος γίνεται όμως αφορμή ώστε να συλλογιστούμε και κάτι ακόμα. Το πώς δηλαδή αυτοί οι πρόσφυγες που έφτασαν στη σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από το πείσμα, την εργατικότητα και το πολιτιστικό φορτίο που κουβαλούσαν, πέρασαν από την ανέχεια και την απόγνωση, στη δημιουργία και την προκοπή. Η ιστορική δικαίωση αυτών των ανθρώπων και όσων χάθηκαν άδικα, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τη μισαλλοδοξία, αλλά είναι το όχημα ώστε να υπάρξει ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των λαών.