Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και τιμή που βρίσκομαι ανάμεσα σας σήμερα εδώ στα Σύβοτα,
200 χρόνια μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ώστε να τιμήσουμε μαζί τη μνήμη των Υδραίων Ναυτικών που σφαγιάστηκαν στην περιοχή μας από τους Οθωμανούς. Η εκτέλεσή τους, που πραγματοποιήθηκε ως μέτρο εκφοβισμού, όχι μόνο δεν λύγισε το φρόνημα των εξεγερμένων Ελλήνων, αλλά δυνάμωσε και διέδωσε ακόμα περισσότερο τη φλόγα της Επανάστασης.
Οι Οθωμανοί πανικοβλήθηκαν μπροστά στον κίνδυνο κατάληψης των πλοίων τους από τους Υδραίους ναύτες, και όχι άδικα. Η Ύδρα, αυτό το μικρό νησί του Αργοσαρωνικού και οι άνθρωποί του, είχαν ήδη δείξει την ατσάλινη θέλησή τους για την απελευθέρωση της
πατρίδας, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα πρωταγωνίστησαν προσφέροντας τα
μέγιστα με το στόλο τους, την οικονομική τους δύναμη, αλλά και με το αίμα των ίδιων των
Υδραίων που θυσιάστηκαν στον αγώνα.
Η Ύδρα, όπως οι Σπέτσες, τα Ψαρά, το Σούλι και το Μεσολόγγι, απέδειξαν περίτρανα πως
μπροστά στην Ελευθερία καμία θυσία δεν είναι μάταιη, και πως κανένας αγώνας δεν είναι
προδιαγεγραμμένος, όταν μάχεσαι με όλο σου το είναι ενάντια στο δόγμα της υποταγής
στους κάθε λογής κυρίαρχους, όσο δυνατοί κι αν είναι αυτοί.
Εμείς έχουμε την ιστορική ευθύνη να διατηρήσουμε την ιστορική μνήμη, να διδασκόμαστε
από αυτήν, και να φροντίζουμε ώστε να την μαθαίνουν και οι επόμενες γενιές. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, χαιρετίζω την απόφαση τοποθέτησης αυτού του Μνημείου
στα Σύβοτα, τη μετονομασία της πλατείας, σε «Πλατεία Υδραίων Ναυτών», και την
υπογραφή Πρωτοκόλλου Αδελφοποίησης των Δήμων Ηγουμενίτσας και Ύδρας.
Τέλος θα ήθελα να συγχαρώ τον Ομότιμο Καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών κ. Θεόδωρο Παπαγιάννη που φιλοτέχνησε το μνημείο, όπως και τον Σταμάτη Αργυρό για την τόσο σημαντική πρωτοβουλία που ανέλαβε.
Εκτύπωση
