Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Βρισκόμαστε στην τρίτη ημέρα του συνεδρίου, και πραγματικά θεωρώ ότι είμαστε όλοι και όλες πολύ χαρούμενοι, ειδικά μετά την εναρκτήρια ομιλία του προέδρου Αλέξη Τσίπρα, που ξανανταμώσαμε από κοντά, ερχόμενοι από κάθε άκρη της Ελλάδας. Ύστερα από δύο χρόνια πολύ δύσκολα, που μας αποξένωσαν και έκοψαν το οξυγόνο του χώρου μας που είναι η κοινωνική και συλλογική ζωή. Και αυτό θα πρέπει να μας δώσει την δύναμη να ξαναβγούμε δυνατά στην κοινωνία, που περιμένει από εμάς να δώσουμε στο πλευρό της όλες τις μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Μάχες για να επανέλθει η ελπίδα στις ζωές των πολιτών, που ζουν μέσα στο φόβο και την απελπισία και δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα. Μάχες για να υπερασπιστούμε δικαιώματα και κατακτήσεις που έχουν μπει στη μηχανή του κιμά. Μάχες για τη δημοκρατία που περιστέλλεται βάναυσα και συστηματικά σε όλα τα επίπεδα. Μέσα από τις λίστες Πέτσα, μέσα από τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, και όλο αυτό το καθεστώς μεταδημοκρατίας που ζούμε.
Αλλά κυρίως συντρόφισσες και σύντροφοι, η μεγαλύτερη μάχη που έχουμε να δώσουμε είναι να απαλλάξουμε τη χώρα από το καθεστώς Μητσοτάκη, που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε λούνα παρκ μιας παρασιτικής ελίτ, μίας σφιχτής, μικρής χούφτας ολιγαρχών, που έχουν μετατρέψει σε κόλαση τη ζωή των πολιτών της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Μετά την ήττα στις εκλογές του 2019 το σύστημα προσπάθησε να περιθωριοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Να διαγράψει από τη συλλογική μνήμη ότι κυβέρνησε, και μάλιστα παρέδωσε μια χώρα και τις ζωές των ανθρώπων σε καλύτερη μοίρα απ’ ότι όταν ανέλαβε την εξουσία. Πράγμα που δεν πρέπει να το ξεχνάμε, αλλά να υπενθυμίζουμε πως ήταν η κατάσταση πριν την διακυβέρνηση μας, που δεν μπορούσαν να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, που άνθρωποι ήταν εκτός νοσοκομείων, και πληρώνανε κιόλας για τα νοσήλια τους.
Προσπάθησαν πολύ για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας τον κόμμα της κρίσης και άρα μιας χρήσης, επιβάλλοντας τεχνητά ένα πολιτικό τοπίο του ενάμιση κόμματος. Δηλαδή μια αξιωματική αντιπολίτευση καχεκτική, και ακίνδυνη για την εξουσία τους. Σήμερα το σύστημα βλέποντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη να καταρρέει, ποντάρει με κάθε μέσο να μην επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας στο τιμόνι της χώρας, γιατί γνωρίζει καλά ότι δεν μας έχει στο χέρι συντρόφισσες και σύντροφοι. Σήμερα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης επενέβη ωμά στις συνεδριακές μας διαδικασίες, λέγοντας σε κομματική εκδήλωση της ΝΔ ότι δεν προτιμά τον Αλ. Τσίπρα για Πρόεδρο. Αποκαλύπτοντας έτσι τους μύχιους πόθους του συστήματος, και τον πανικό του.
Του απαντάμε. Με αυτό το πλευρό να κοιμάστε κ. Μητσοτάκη. Μπορεί να έχετε συνηθίσει οι πολιτικές εξελίξεις να καθορίζονται πίσω από κλειστές πόρτες, όμως σας διαβεβαιώνουμε ότι από το συνέδριο μας θα δοθεί η ισχυρή εντολή, και το μήνυμα από άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα, ότι έρχεται η πολιτική αλλαγή, και ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα είναι πρώτο κόμμα, και ο Αλέξης ο Τσίπρας ο επόμενος Πρωθυπουργός.
Ακούω ότι η συζήτηση για τα οργανωτικά ζητήματα, είναι δήθεν διαδικαστικού χαρακτήρα. Η οργανωτική συζήτηση είναι αμιγώς πολιτικού χαρακτήρα. Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, θέλουμε ένα κόμμα ανοιχτό, ένα κόμμα σύγχρονο που αντιλαμβάνεται τον καινούργιο δημόσιο χώρο, αυτόν των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ένα κόμμα συμμετοχικό, ένα κόμμα δημοκρατικό, ένα κόμμα των μελών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα όπως αποτυπώθηκε στην ιδρυτική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Οι προτάσεις του Προέδρου Αλέξη Τσίπρα και της Επιτροπής Καταστατικού, τόσο για την εκλογή της συλλογικής ηγεσίας από τη βάση, όσο και για τη δυνατότητα της ψηφιακής λειτουργίας παράλληλα με τη φυσική, σε μια εποχή που το κομματικό φαινόμενο περνάει κρίση, στηρίζουν αυτό το σκοπό οργανωτικά, ώστε να υπηρετήσουμε και το πολιτικό μας σχέδιο για τη χώρα. Θέλουμε να δώσουμε την εξουσία στη βάση, ώστε κάθε μέλος μας να είναι εν δυνάμει και ένας σύνεδρος. Να έχει ρόλο και φωνή στις σημαντικές αποφάσεις. Ένα κόμμα που θα σέβεται την ιστορία του και δεν θα φοβάται το μέλλον του.
Σεβόμαστε όλοι και όλες την ιστορία του καθενός και της καθεμιάς, και σε αυτή την ιστορία πρέπει να πατήσουμε ώστε να σχεδιάσουμε το αύριο. Πρέπει στις μάχες που έχουμε μπροστά μας να καταλάβουμε ότι δεν περισσεύει κανείς και καμιά.
Ένα κόμμα που πέρα από τις παραδοσιακές θέσεις του για το κοινωνικό κράτος, για την παιδεία, για την υγεία και για τα δικαιώματα, που όλους μας ενώνουν, πρέπει να μας προετοιμάσει και για τη νέα εποχή. Πως θα υπάρξει αριστερό και προοδευτικό περιεχόμενο σε επίδικα όπως είναι η ψηφιακή μετάβαση και η 4η βιομηχανική επανάσταση; Τι θα γίνει ούτως ώστε να αποφύγουμε ένα σκληρό κράτος πανόπτη, μία μεταδημοκρατία, ή ζητήματα περιστολής ελευθεριών; Και ίσως το πιο σημαντικό, πρέπει να μεριμνήσουμε για την αντιμετώπιση της διεύρυνση των ανισοτήτων, των ψηφιακά αναλφάβητων, την προστασία των ανθρώπων που κινδυνεύει η εργασία τους από τη μετάβαση στη νέα εποχή. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, ένα κόμμα της σύγχρονης ριζοσπαστικής Αριστεράς, όλα αυτά να τα επεξεργαστεί συλλογικά και να μπορεί να τα απαντήσει.
Άρα λοιπόν, θεωρώ ότι με δημόσιες πολιτικές, με πολιτικές που έχουν στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον, οφείλει το κόμμα να γίνει πυλώνας του νέου παραγωγικού μοντέλου που έχει ανάγκη η χώρα. Ενός μοντέλου που θα έχει ως στόχο, η νέα γενιά να βρει διέξοδο και να ανασάνει.
Κλείνοντας, συντρόφισσες και σύντροφοι, θέλω να πω ότι πάλι σε εμάς έλαχε ο κλήρος της ιστορίας, ώστε να βγάλουμε τη χώρα από τον εφιάλτη, μέσα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία. Με λογισμό λοιπόν και με όραμα, καλή δύναμη σε όλους, καλούς αγώνες, και να είστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε.
Εκτύπωση
