Κ. Κάτση, μείζον θέμα των ημερών, το σκάνδαλο των υποκλοπών. Ποιο είναι το σχόλιό σας, σε σχέση και με την πρόσφατη ομιλία του πρώην πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, που πυροδότησε αντιδράσεις;
Το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν είναι απλά το μείζον θέμα των ημερών, αποτελεί κορυφαίο ζήτημα που αφορά άμεσα τη λειτουργία του κράτους δικαίου στην Ελλάδα και εν γένει το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα αν είχε αποκαλυφθεί κάτι αντίστοιχο, η κυβέρνηση θα είχε παραιτηθεί από την πρώτη στιγμή.
Η ευθύνες του κ. Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρες και απαράγραπτες. Ο ίδιος ήταν που από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την εξουσία, πήρε υπό τον πλήρη και αποκλειστικό του έλεγχο την ΕΥΠ ως ο μοναδικός πολιτικός της προϊστάμενος, ο ίδιος ήταν αυτός που άλλαξε τη νομοθεσία ώστε να τοποθετήσει στη διοίκηση της ΕΠΥ τον αρεστό του, αλλά ανεπαρκή, κ. Κοντολέοντα, ο ίδιος ήταν επίσης που το 2021 κατήργησε με τροπολογία την αρμοδιότητα της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών να γνωστοποιεί τη λήψη του μέτρου της άρσης του απορρήτου μετά τη λήξη του.
Κι όμως, ο «εγκέφαλος» του επιτελικού κράτους αντί να αναλάβει τις ευθύνες του, προτίμησε να αυτογελοιοποιηθεί λέγοντας, ότι δε γνώριζε τίποτα για την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη.Τα φόρτωσε όλα στον κ. Κοντολέοντα και τον ανιψιό του κ. Δημητριάδη, ενώ απέφυγε να απαντήσει για την παρακολούθηση του δημοσιογράφου κ. Κουκάκη, και την τουλάχιστον περίεργη διαδοχή ανάμεσα στις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ και αυτές μέσω του κακόβουλου λογισμικού Predator.
Μέσω αυτού του λογισμικού παγιδεύτηκε και το τηλέφωνο του κ. Σπίρτζη, με το ίδιο ακριβώς linkμάλιστα που έγιναν οι επιθέσεις στον κ. Ανδρουλάκη και στον κ. Κουκάκη. Ποίος ήθελε να ξέρει το περιεχόμενο των συνομιλιών του πρώην Υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ με κορυφαία στελέχη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και με τον ίδιο τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα; Ρητορικό είναι το ερώτημα. Μέχρι σήμερα δε γνωρίζουμε πόσοι και ποιοι ακόμα πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες παρακολουθούνταν είτε άμεσα από την ΕΥΠ του κ. Μητσοτάκη,είτε από τον παρακρατικό μηχανισμό παρακολουθήσεων που έχει στηθεί στη χώρα.
Τέτοιου είδους επικίνδυνες πρακτικές δεν μπορούν να κρυφθούν σε μια Δημοκρατία. Ο κ. Μητσοτάκης που ήλπιζε να ξεφουσκώσει το θέμα μέσω στοχευμένης επικοινωνιακής στρατηγικής από την πλειοψηφία των εγχώριων ΜΜΕ που ελέγχει, βλέπει τελικά,αφενός το θέμα να παίρνει διεθνείς διαστάσεις από μεγάλα ειδησεογραφικά μέσα του εξωτερικού αλλά και τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα, αφετέρου να σχηματίζεται ένα «αντιμητσοτακικό μέτωπο», όπου πέρα από την αξιωματική και ελάσσονα αντιπολίτευση, φαίνεται να περιλαμβάνει δυνάμεις και εντός του παραδοσιακού χώρου της Νέας Δημοκρατίας. Η πρόσφατη ομιλία του πρώην πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή αποτελεί κατά τη γνώμη μου, πρωτοφανές άδειασμα στους χειρισμούς Μητσοτάκη στο σκάνδαλο των υποκλοπών και αναδεικνύει την εσωκομματική αμφισβήτηση του Πρωθυπουργού και του στενού του περιβάλλοντος, η οποία έρχεται μάλιστα την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης απομονώνεται διακομματικά, όλο και περισσότερο.
Δημοσκοπικά, η δυσαρέσκεια των πολιτών, δεν αποτυπώθηκε με τον αναμενόμενο ίσως τρόπο τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και για το ΠΑΣΟΚ. Μήπως όλο αυτό τείνει να εξελιχθεί σε μάχη πολιτικών, χωρίς να απασχολεί ιδιαίτερα τους πολίτες;
Πλέον το μόνο επιχείρημα που έχει μείνει στην κυβέρνηση, που βλέπει ολόκληρο το κυβερνητικό της αφήγημα να καταρρέει, είναι τα δημοσκοπικά αποτελέσματα. Αποτελέσματα που ούτε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης δεν τα πιστεύει πλέον, γιατί αν τα πίστευε θα πήγαινε σε εκλογές. Αν παρατηρήσει κάποιος τις δημοσκοπήσεις της τελευταίας δεκαετίας, τουλάχιστονως προς την αποτύπωση της εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαφές ότι αυτή υποεκτιμάται σε αξιοσημείωτο βαθμό. Οι δημοσκοπήσεις λοιπόν είναι ένα εργαλείο, αλλά δεν είναι ευαγγέλιο. Μόλις πρόσφατα έδειχναν πρώτο και με διαφορά για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, τον άνθρωπο που τελικά ήρθε τρίτος.
Ως προς τις προτεραιότητες των πολιτών, πράγματι το πρώτο θέμα που τους απασχολεί είναι το πώς θα επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον ακραίας ακρίβειας, βίαιης μείωσης της αγοραστικής τους δύναμης, πλήρους ανασφάλειας για το παρόν και το μέλλον τους. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά, ότι ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του, αποτελούν βασικό παράγοντα της πολυεπίπεδης κρίσης που βιώνει η χώρα, και της καταστροφής που συντελείται στις ζωές τους. Άρα η πολιτική αντιπαράθεση που διεξάγεται, όχι μόνο δεν είναι ξεκομμένη από την πραγματικότητα, αλλά πατά ακριβώς πάνω στο μεγάλο πρόβλημα, από όπου είτε πηγάζουν είτε διογκώνονται οι δυσκολίες που βιώνουν οι πολίτες. Αυτό το πρόβλημα έχει όνομα και λέγεται καθεστώς Μητσοτάκη και η μόνη λύση είναι να αποτελέσει παρελθόν το συντομότερο δυνατόν.
Τα μάτια όλων είναι στραμμένα στη ΔΕΘ και στα μέτρα που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός, σε σχέση με την ενεργειακή κρίση. Αν και είναι νωρίς να κάνουμε εικασίες, θεωρείτε πως θα σταθεί αντάξιος των περιστάσεων; Και ποια θα είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ;
Οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού σε σχέση με την ενεργειακή κρίση, δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα για τους πολίτες. Θα σας θυμίσω ότι στην περσινή ΔΕΘ, εξήγγειλε ότι η Ελλάδα θα συγκροτήσει ταμείο ενεργειακής μετάβασης, όπου αυτό θα σήμαινε πρακτικά σύμφωνα με τα λεγόμενα του, πως θα απομειωνόταν κατά τουλάχιστον 80% ή και θα εξαφανίζονταν οι αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος. Τα αποτελέσματα τα είδαμε όλοι, παίρνοντας τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος στα χέρια μας.
Τον Μάρτιο μας είπε ότι θα φορολογήσει κατά 90% τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας. Από τότε έως σήμερα δεν έχει μπει ούτε ένα ευρώ στα δημόσια ταμεία, από αυτή του τη δέσμευση. Έπειτα έταξε 600€ στα νοικοκυριά μέσω του powerpass.Μια υπόσχεση που τελικά κατέληξε σε φιάσκο. Ενώ μόλις τον περασμένο Μάιο εξήγγειλε ότι από τον Ιούλιο καταργείται η ρήτρα αναπροσαρμογής και από αυτό θα έχουν σημαντικά οφέλη οι καταναλωτές. Αντ’ αυτού οι καταναλωτές είδαν την τιμή της κιλοβατώρας να φτάνει τα 80 λεπτά του ευρώ για τον Σεπτέμβριο.
Δεν έχει λοιπόν νόημα το τι υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης, αλλά το τι κάνει στην πράξη. Και αυτό που κάνει είναι να αφήνει ανεξέλεγκτο τα λόμπι της ενέργειας, με πρωτεργάτη δυστυχώς τη ΔΕΗ, αλλά και των καυσίμων να κερδοσκοπούν. Επιπλέον, βάζοντας χέρι στα δημόσια ταμεία, επιδοτεί απευθείας την αισχροκέρδεια με κάθε είδους passπου καταλήγουν αυτούσια στις εταιρείες ενέργειας και καυσίμων. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η κυβέρνηση αντί να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, επιμένει σε ένα μοντέλο όπου τα «ηλεκτροσόκ» των λογαριασμών σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις αυξάνονται ανεξέλεγκτα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2021 ήταν ο πρώτος που μίλησε για την επερχόμενη ενεργειακή κρίση τότε που η κυβέρνηση σφύριζε αδιάφορα, και από τότε έχει προτείνει εφαρμόσιμες κοστολογημένες δράσεις για την ανακούφιση των καταναλωτών, τις οποίες και επικαιροποιεί εφόσον το πρόβλημα βαθαίνει. Αν ο κ. Μητσοτάκη θέλει να φανεί πράγματι αντάξιος των περιστάσεων, το μόνο που έχει να κάνει πλέον, είναι να παραιτηθεί. Ώστε να γίνουν εκλογές και μια νέα προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, να αναλάβει το δύσκολο έργο της εξομάλυνσης των συνεπειών της ενεργειακής κρίσης, η οποία είναι και εξωγενής αλλά και ενδογενής.
Μετά την οικονομική και την ενεργειακή κρίση, ένα ακόμη θέμα που απασχολεί τους Έλληνες πολίτες είναι η εξωτερική πολιτική και η τουρκική προκλητικότητα. Υπάρχει θα λέγαμε στην ατμόσφαιρα ένα καθεστώς φόβου, με καθημερινές σχεδόν, ακραίες δηλώσεις του Τούρκου προέδρου και των στελεχών του. Ο κίνδυνος τελικά είναι άμεσος και κοντινός;
Η τουρκική προκλητικότητα έχει ξεπεράσει κάθε όριο το τελευταίο διάστημα, φτάνοντας στο σημείο να αμφισβητείται από τα χείλη του ίδιου του προέδρου της γειτονικής χώρας, η κυριαρχία μας σε μια σειρά ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Αυτά τα πράγματα δεν είναι δυνατόν να γίνονται εναντίον μιας ευρωπαϊκής χώρας και κράτους μέλους του ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία δυστυχώς τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχει κλιμακώσει μόνο ρητορικά την επιθετικότητα της. Προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας. Το είδαμε με το παράνομο τουρκολυβικό σύμφωνο, με το OrucReis που όργωνε ανενόχλητο το Αιγαίο, με την καταχώριση του εμπορικού σήματος “Τurkaegean”, αλλά και με τις καθημερινές παραβιάσεις και τις υπερπτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών, τα οποία έφτασαν ακόμα και πάνω από την Αλεξανδρούπολη. Αυτή η κατάσταση όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και εύκολα μπορεί να ενταθεί ακόμα περισσότερο.
Οι συνθήκες απαιτούν χάραξη εθνικής γραμμής, όπου το πολιτικό μας σύστημα συντεταγμένα θα πρέπει να σταθεί στην άμεση και χωρίς αστερίσκους εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, με προσφυγή μάλιστα στους διεθνείς οργανισμούς ώστε αυτή να εξασφαλιστεί.
Δυστυχώς ο κ. Μητσοτάκης με την πορεία του έως τώρα, και ως Πρωθυπουργός αλλά και ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μας έχει αποδείξει ότι βλέπει την εξωτερική πολιτική ως ένα ακόμα πεδίο στο οποίο κινείται με γνώμονα, τα μικροπολιτικά οφέλη. Αυτή η στάση έχει οδηγήσει σε ακρότητες που ξεπερνούν κάθε όριο. Φτάσαμε στο σημείο να αμφισβητείται έμμεσα ή άμεσα, μέσα στην ίδια τη Βουλή μάλιστα, ο πατριωτισμός κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Από τη μία λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης αφήνει υπονοούμενα για τη στάση των πολιτικών του αντιπάλων, κι από την άλλη ο ίδιος ασκεί μία εξωτερική πολιτική ΙΧ. Δεν είναι δυνατόν να επιλέγει την αποστολή βαρέως οπλισμού στην Ουκρανία, να παίρνει τεθωρακισμένα από τα ελληνικά νησιά, και το κοινοβούλιο να ενημερώνεται από Υπουργούς άλλων κρατών. Επίσης δεν μπορεί να ακολουθεί την πολιτική του απόλυτα δεδομένου και πιστού συμμάχου, δίνοντας περισσότερα κι από αυτά που του ζητούν, χωρίς να απαιτεί την έμπρακτη στήριξη των συμμάχων απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, και να ικανοποιείται μόνο με ένα χειροκρότημα στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Επειδή λοιπόν η εξωτερική πολιτική και η άμυνα της χώρας απαιτούν σοβαρότητα, ειδικά όταν έχεις απέναντι σου μια αναθεωρητική δύναμη όπως η Τουρκία, καλούμε τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση να αφήσουν στην άκρη τις μικροκομματικές σκοπιμότητες σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Πώς θα εξελιχθεί ο χειμώνας, δεδομένου του πολέμου στην Ουκρανία και τη στάση της Ρωσίας, με το φυσικό αέριο;
Είναι πλέον πανθομολογούμενο ότι ο χειμώνας που έχουμε μπροστά μας, θα είναι πολύ δύσκολος. Οι τιμές του φυσικού αερίου σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο με αποτέλεσμα το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας να έχει εκτοξευθεί, γονατίζοντας νοικοκυριά, επιχειρήσεις αλλά και τη βιομηχανία. Η διαχρονική ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία και η αδράνεια που επιδείξαμε ως Ευρωπαίοι τα προηγούμενα χρόνια ως προς την ανάπτυξη εναλλακτικών διαδρομών προμήθειας των απαραίτητων ενεργειακών πόρων, σε συνδυασμό με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τις κυρώσεις και τον ρωσικό ενεργειακό εκβιασμό, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα που δεν αφήνει κανέναν Ευρωπαίο πολίτη ανεπηρέαστο.
Η ενεργειακή μετάβαση της Ευρώπης, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση πλέον, οι συνέπειες της ενεργειακής κρίσης είναι αναπόφευκτες. Αυτό που απαιτείται να κάνει η ΕΕ, είναι να προχωρήσει αφενός σε ενιαία και γενναία μέτρα στήριξης ως προς το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, και αφετέρου να επιταχύνει τις δράσεις της ώστε να διαμορφώσει τις συνθήκες ενεργειακής ασφάλειας που απαιτούνται για την επόμενη μέρα.
Η κυβέρνηση πρέπει να πάψει να κρύβεται πίσω από τις εξελίξεις και να διεκδικήσει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση των πρόσκαιρων μέτρων στήριξης και των μεσοπρόθεσμων λύσεων, που σχεδιάζονται και υλοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, ο τουρισμός σημείωσε σημαντική άνοδο σε σχέση με το 2019 και την προ – COVID εποχή. Δραστηριοποιήστε σε ένα μέρος αρκετό τουριστικό κατά τη θερινή σεζόν. Ποια είναι η δική σας αίσθηση και γνώση;
Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να υπερτονίσει τα έως τώρα αποτελέσματα της τουριστικής κίνησης στη χώρα μας, προωθώντας ένα success story, ως επικοινωνιακό αντιστάθμισμα στην ενεργειακή κρίση, τον υψηλό πληθωρισμό και την ακρίβεια που γονατίζουν την ελληνική κοινωνία. Συνομιλώντας με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό στην περιοχή μου, αυτό που εισέπραξα ήταν άγχος και αγωνία για το πώς θα καταφέρνουν να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες υποχρεώσεις τους και για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Ήδη τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια φάνηκαν, καθώς η κίνηση των Ελλήνων τουριστών που παραδοσιακά επισκέπτονται την περιοχή μας ήταν μειωμένη, ενώ μειωμένες ήταν και οι δαπάνες όσων τελικά ήρθαν.
Μετά από μία διετία στην οποία η πανδημία έφερε τα πάνω κάτω στους σχεδιασμούς των επαγγελματιών του κλάδου, οι ίδιοι βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με μία νέα σοβαρότατη κρίση. Η ενεργειακή κρίση, οι μεγάλες αυξήσεις στο κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, αλλά και το διαρκώς διογκούμενο κόστος δανεισμού, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο πανηγυρισμών στους ανθρώπους του χώρου. Δυο καλοκαιρινοί μήνες αυξημένης τουριστικής κίνησης δεν είναι αρκετοί για την αντιστροφή αυτού του κλίματος.
Το αποτύπωμα που αφήνει η τουριστική δραστηριότητα στις τοπικές οικονομίες και κοινωνίες, το γνωρίζουν καλύτερα οι άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στις περιοχές αυτές, οι οποίοι σας διαβεβαιώ ότι σε καμία περίπτωση δε συμμερίζονται τα διθυραμβικά σχόλια που ακούγονται, από την πλευρά της κυβέρνησης.
Εκτύπωση
