Με έκπληξη διάβασα τη δήλωση – non paper του πρώην Βουλευτή Θεσπρωτίας και Υπουργού της ΝΔ κ. Αντώνη Μπέζα, που αναπαράχθηκε από πολλά τοπικά ΜΜΕ, και νιώθω την ανάγκη να απαντήσω, ώστε να επαναφέρω την αντεστραμμένη πραγματικότητα στη θέση της, για να πάψουν να δημιουργούνται εντυπώσεις που προκαλούν θυμηδία.
Ο κ. Μπέζας προφανώς νιώθοντας την ανάγκη να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα προηγούμενων, πολυετών κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, των οποίων υπήρξε οργανικό μέλος, αναφέρεται επιλεκτικά στο ζήτημα της χερσαίας ζώνης χαρακτηρίζοντάς το ως μη πρόβλημα και «ήδη λυμένο στο παρελθόν».
Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε μπορεί να μας λύσει κάποιος την απορία που γεννάται στο νου κάθε συμπολίτη μας, γιατί 11 χρόνια τώρα (2005-2016) ήταν αδύνατο να αντικατασταθεί στη χερσαία ζώνη έστω μία σπασμένη λάμπα, γιατί τα σκουριασμένα κάγκελα, κίνδυνος για την δημόσια υγεία, δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ; Ακόμα χειρότερα, με ποιο παράνομο τρόπο έπαιρναν άδεια για τραπεζοκαθίσματα για χρόνια οι επιχειρήσεις της πόλης, εντός χερσαίας ζώνης, με αποτέλεσμα να καθίστανται όμηροι του τοπικού πολιτικού συστήματος, και ενίοτε να καλούνται να πληρώνουν πρόστιμα στην Κτηματική Υπηρεσία; Μήπως το τελευταίο είναι και ο λόγος που το πρόβλημα θεωρούνταν λυμένο για 11 χρόνια εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος;
Ο λόγος φυσικά είναι ότι η απόφαση του 2005 του τότε Υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας, την οποία επικαλείται ο κ. Μπέζας, ήταν μη σύννομη και έφερε νομικό ελάττωμα, καθώς δεν έγινε με τις διατάξεις του ν. 2971/2001« Αιγιαλός και Παραλία κ.α. διατάξεις» ως όφειλε. Επιπλέον μια διοικητική πράξη τροποποιείται μόνο με νεότερη του ιδίου φορέα που την εξέδωσε. Άρα το τότε Υ.Ε.Ν. δεν είχε τυπική δικαιοδοσία να τροποποιήσει τα όρια της χερσαίας ζώνης το 2005, καθότι αυτά είχαν καθοριστεί με εγκριτική απόφαση του τότε Νομάρχη, και ο μόνος που μπορούσε να την τροποποιήσει είναι ο Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης (που αντικατέστησε τον θεσμό του Νομάρχη έκτοτε).
Αποτέλεσμα αυτής της εμβαλωματικής πολιτικής που αποτέλεσε πανελλαδική πρωτοτυπία, ήταν να περιέλθει τμήμα της χερσαίας ζώνης στο Δημόσιο και την Κτηματική Υπηρεσία, μόνο κατά κυριότητα και όχι προς χρήση, καθώς δεν καθορίστηκε ποτέ φορέας διαχείρισης καθιστώντας έτσι την σύννομη διαχείρισή της εντελώς αδύνατη. Ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πιστή στη θέση της για απόδοση των ζωνών που δεν χρησιμοποιούνται για λιμενικές εγκαταστάσεις στους πολίτες των οικείων Δήμων, προχώρησε στην ανάκληση της απόφασης του 2005 ούτως ώστε να παραχωρηθεί η έκταση με την νόμιμη διαδικασία, η οποία ακολουθείται στην Πάτρα και αλλού, ώστε να λυθεί αυτός ο γρίφος που οδήγησε σε απαράδεκτες παγιωμένες καταστάσεις.
Και κάτι τελευταίο: Πέραν της χερσαίας ζώνης στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας έχουν γίνει μια σειρά από άλλες παρεμβάσεις (https://tinyurl.com/lv5b2er) για τις οποίες δεν αναφέρει λέξη ο κ. Α. Μπέζας . Κυρίως όμως θα θέλαμε να μάθουμε αν γνώριζε για το καθεστώς των απευθείας αναθέσεων στον Ο.Λ.ΗΓ. και τι έπραξε για αυτό τόσο η ΝΔ όσο και ο ίδιος όσο υπηρετούσε από θέσεις ευθύνης τις κυβερνήσεις της.
Υ.Γ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων τα παραπάνω ζητήματα είναι αμιγώς πολιτικά και επουδενί επί του προσωπικού. Για αυτό το λόγο οι απαντήσεις, σε όποιον και όποτε θέτει ερωτήματα και δη από την ΝΔ, δίνονται με επιχειρήματα και δημοσίως, ώστε οι πολίτες να ακούν να συγκρίνουν θέσεις και πεπραγμένα και τελικά να καταλήγουν σε συμπεράσματα.